Έχετε αισθανθεί ποτέ θλίψη ή μελαγχολία την περίοδο των γιορτών παρότι αυτές θεωρούνται μέρες χαράς για τον περισσότερο κόσμο;
Έχετε νιώσει αυτές τις μέρες να συνυπάρχουν μέσα σας αντιφατικά συναισθήματα, όπως λύπη και χαρά;
Ένα είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται για ασυνήθιστες καταστάσεις. Πολλοί από εμάς βέβαια κρατάμε όσα νιώθουμε στη σφαίρα της ιδιωτικής μας ζωής και οι ανησυχίες μας παραμένουν ενδόμυχες. Η λύπη μας αισθανόμαστε πως δεν συνάδει με το κλίμα των ημερών. Ότι δεν ταιριάζει με το πως αναμένουν οι άλλοι να αισθανόμαστε. Ωστόσο με αυτό τον τρόπο παραμένουμε εγκλωβισμένοι στη σύγκρουση μας: Ανάμεσα σε όσα νιώθουμε και σε ότι εικάζουμε πως θα έπρεπε να νιώθουμε.
Αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε είναι πως το κλειδί σε κάθε κατάσταση σύγκρουσης είναι η κατανόηση.
Ποιοι είναι οι λόγοι λοιπόν που οι γιορτές ανακινούν μέσα μας έντονα συναισθήματα, τόσο χαράς ενδεχομένως όσο και λύπης;
Οι γιορτές μας αγγίζουν σε διάφορα επίπεδα:
Πρώτον, σε ένα συμβολικό αφού αποτελούν ορόσημα και σηματοδοτούν τη μετάβαση. Μέσα από συλλογικά έθιμα και τις κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις γινόμαστε δέκτες μηνυμάτων που φέρουν στο προσκήνιο: Την φθορά, τον θάνατο, αλλά και την γέννηση, την μεταμόρφωση, την αλλαγή. Το σκοτάδι αλλά και το φως.
Δεύτερον, σε ένα βαθιά προσωπικό και υπαρξιακό επίπεδο. Μέσα στην ατμόσφαιρα των γιορτών τοποθετούμε συνειδητά ή ασυνείδητα τα παραπάνω μηνύματα στο πλαίσιο της δικής μας ζωής. Με αυτό τον τρόπο επανατοποθετούμαστε ως προς τη δική μας προσωπική πορεία. Η φθορά, η μεταμόρφωση και η αλλαγή μεταφέρονται στη δική μας ζωή. Έτσι λοιπόν το κουβάρι των σκέψεων αρχίζει να ξετυλίγεται για να νοηματοδοτήσει όσα έχουμε άλλα και όσα αισθανόμαστε ότι μας λείπουν.
Τρίτον, οι γιορτές μας φέρουν αντιμέτωπους με τις προσωπικές μας σχέσεις, με το αίσθημα του ανήκειν, της οικογένειας αλλά και αυτό της μοναξιάς. Με ποιους θα περάσουμε αυτές τις μέρες; Ποιοι αποτελούν για εμάς την οικογένεια; Θέλουμε να είμαστε μαζί τους ή νιώθουμε αμφιθυμία; Μήπως οι γιορτές γίνονται αφορμή ώστε να έρθουν στην επιφάνεια κενά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις; Μήπως φέρνουν στην επιφάνεια το αίσθημα της μοναξιάς;
Μήπως τελικά δομήσαμε τη ζωή μας με έναν τρόπο αφόρητα μοναχικό; Ή αντίθετως απολαμβάνουμε την μοναξιά μας και την επιλέγουμε;
Όποιες απαντήσεις και αν δώσουμε το σίγουρο είναι πως τα ερωτήματα όσο και αν μας τρομάζουν είναι παρόντα για εμάς. Τα ίδια τα ερωτήματα ωστόσο μπορούν να αποτελέσουν μία εσωτερική πυξίδα στην πορεία μας για αυτοπραγμάτωση και ολοκλήρωση.
Θα πρότεινα να μην φοβηθείτε τα συναισθήματα λύπης την περίοδο των γιορτών.
Θα πρότεινα να δώσετε τον χώρο και τον χρόνο στον εαυτό σας να εκφραστεί ολόκληρος. Στα συναισθήματά σας να ξεδιπλωθούν και στην ψυχή σας να σκιαγραφήσει και να νοηματοδοτήσει όσα νιώθει, όσα έχει, ότι λείπει και ότι επιθυμεί.
Με αυτόν τον τρόπο τα αισθήματα μελαγχολίας την περίοδο των γιορτών μπορούν να μετατραπούν από καταστάσεις ψυχικής δυσφορίας σε μία πολύ σημαντική ευκαιρία για προσωπική εξέλιξη.
